Το Stoker θα μπορούσε να είναι ένα...πείραμα: είναι η η πρώτη απόπειρα του Κορεάτη Παρκ Τσαν-Γουκ να σκηνοθετήσει μια ταινία στην Αγγλική γλώσσα. Τα κατάφερε;
Ο σκηνοθέτης του Old Boy, Παρκ Τσαν Γουκ, σίγουρα έχει κότσια. Αποφασίζει στα 50 του, για πρώτη φορά, να ξεφύγει από το στενό κύκλο του κορεατικού σινεμά και των ηθοποιών της ίδιας εθνικότητας, και σκηνοθετεί ένα θρίλερ, στα αγγλικά, γεγονός που σημαίνει ότι όλη η δουλειά έγινε με διερμηνέα μια και ο ίδιος δεν μιλά τη γλώσσα, με πρωταγωνιστές χολιγουντιανούς ηθοποιούς, πολύ μακριά δηλαδή από τα ως τώρα δεδομένα του!
Νικόλ Κίντμαν. Μία Βασικόβσκα. Μάθιου Γκουντ. Διάλεξε "βαριά" υλικά της αμερικανικής κινηματογραφίας. Αυτό είναι σίγουρο και είναι ένα αναμφισβήτητο αβαντάζ για την ταινία του. Μια ταινία που συνδυάζει τρόμο, σασπένς, σεξ, μυστήριο και το στοιχείο του απρόβλεπτου, καθώς δεν ξέρεις ποια θα είναι η εξέλιξη ανά πάσα στιγμή, ποιες θα είναι οι αντιδράσεις των πρωταγωνιστών.
Ο Παρκ Τσαν Γουκ επιχειρεί να συνδυάσει συστατικά δυτικού θρίλερ -βλέπε Χίτσκοκ, χωρίς φυσικά να τον πλησιάζει- έχει ένα σενάριο επίσης δυτικού τύπου, γραμμένο μάλιστα από τον ηθοποιό Γουέντγουρθ Μίλερ, πρωταγωνιστή της τηλεοπτικής σειράς Prison Break - το οποίο δεν τον βοήθησε και πολύ είναι η αλήθεια -αλλά διατηρεί και τις δικές του κινηματογραφικές καταβολές.
Οι δύο βασικοί πρωταγωνιστές του, Μία Βασικόβσκα στο ρόλο μιας περίεργης 18χρονης που ο πατέρας της πεθαίνει και ο άγνωστος μέχρι τώρα θείος της έρχεται να τον αναπληρώσει, αλλά και ο Μάθιου Γκουντ -που δεν πείθει αρκετά στο ρόλο του θείου- είναι χαρακτήρες αδίστακτοι και αιμοδηψείς, όπως συνέβαινε και στις προηγούμενες ταινίες του Κορεάτη σκηνοθέτη.
Αν και σεναριακά το Stoker δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, η σκηνοθεσία του "μάγου" του κινηματογράφου, Παρκ Τσαν Γουκ με την εξαιρετική ικανότητα να δημιουργεί εκπληκτικές εικόνες αλλά και σοκαριστικές βεβαίως -θυμηθείτε τη σκηνή στο Old Boy όπου ο πρωταγωνιστής έκοβε τη γλώσσα του- σε κρατά σε μια σχετική αγωνία ως το τέλος. Σίγουρα όμως δεν είναι αυτό που θα περίμενε κανείς, δηλαδή το ανάλογο του Old Boy σε θρίλερ...αυτή η ταινία μάλλον έχει στοιχειώσει τον Κορεάτη σκηνοθέτη, μια και παραμένει ως τώρα αξεπέραστη πανθομολογουμένως.
Η Νικόλ Κίντμαν, ως μητέρα της 18χρονης Ίντια και χήρα, θυμίζει κάτι από εκείνη την υπόκωφη ένταση του ρόλου που είχε υποδυθεί στους "Άλλους" του Αμενάμπαρ και αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι το ψυχολογικό θρίλερ, της πάει πολύ! 
Όσο για την 24χρονη Μία Βασικόβσκα, τη νεαρή που κάθε ρόλος επιβεβαιώνει τη δυναμική της, επίσης Αυστραλή στην καταγωγή, είναι άπεχτη! Είχε ήδη δείξει τη μοναδική στόφα της το 2010 στην ταινία "Τα Παιδιά Είναι Εντάξει" ως κόρη ενός παράξενου ζευγαριού δύο γυναικών (Ανέτ Μπένινγκ, Τζούλιαν Μουρ) η οποία αποφασίζει να ψάξει για το βιολογικό της πατέρα...και τον βρίσκει! Την ίδια χρονιά Ως "Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων" συμπρωταγωνίστησε με τον Τζόνι Ντεπ σε αυτό το τρισδιάστατο εκρηκτικό από χρώματα παραμύθι, και ξαφνικά την απολαύσαμε ως Τζέιν Εϊρ, σε μια εκπληκτικά απλή, λιτή, ήσυχη και όμως τόσο δυναμική ερμηνεία, παρά το νεαρό της ηλικίας της! Συμπρωταγωνιστής της, αυτή τη φορά, ο Μάικλ Φασμπέντερ!
Ακολούθησε ένας ρόλος στους Παράνομους, που είδαμε πρόσφατα αλλά και στο Albert Nobbs, πλάι στην Γκλεν Κλόουζ. Καταλαβαίνετε ότι δεν πρόκειται περί απλής περίπτωσης. Το κορίτσι είναι ταλεντάρα και αυτό δεν κρύβεται!
Στο Stoker είναι μια 18χρονη που αρχικά φαίνεται ήρεμη και σιωπηλή αλλά σταδιακά αποκαλύπτεται πως είναι φορτωμένη με σκοτεινά, ανεξέλεγκτα, έως διαστροφικά πάθη.
Το κόκκινο του αίματος είναι το χρώμα της και αχνίζει συνεχώς τριγύρω της! Το σκοτεινό, βίαιο συναισθηματικά, περίτεχνα τρομακτικό περιβάλλον που στήνει πλάνο-πλάνο ο Παρκ Τσαν Γουκ, με σκηνές που βασίζονται στις σκιές, σε γρήγορες και αγωνιώδεις κινήσεις των χεριών, σε θολές επιφάνειες που δεν αφήνουν το μάτι να δει καθαρά τι γίνεται πίσω τους, σε μυστηριώδεις συνομιλίες αλλά και κρυφοκοιτάγματα από την κλειδαρότρυπα, δυστυχώς δεν έχει την κορύφωση και τη λύση που περιμένει ο θεατής. Όλο αυτό το σκηνικό ξεφουσκώνει απότομα, ενώ εμείς περιμέναμε ένα μεγαλειώδες τέλος!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου