Ένας κύκλος έκλεισε και το ερώτημα για τους πρωταθλητές Ευρώπης είναι πόσο γρήγορα θα ανοίξει ο επόμενος. Με την Κάχα πήραμε μία εικόνα και με την Μπαρτσελόνα έγινε σαφές ότι ο Ολυμπιακός επιστρέφει στην προ αποχώρησης Ντόρσεϊ εποχή. Όλα γυρίζουν στους αγωνιστικούς λόγους που οδήγησαν τον Αμερικανό σέντερ στην αποχώρηση.
Ο Ντόρσεϊ έφυγε, οι συμπαίκτες του έπαιξαν εκπληκτικό μπάσκετ, όλοι βοηθούσαν στην άμυνα, τα πάντα λειτούργησαν άψογα. Όπως και πέρυσι καλύφθηκαν οι αδυναμίες, η ταχύτητα σε άμυνα κι επίθεση δεν επέτρεπε αμφιβολίες. Αυτή ήταν η καλύτερη ομάδα στην ήπειρό μας.
Τί άλλαξε; Πιθανώς το μεγάλο κενό των 15 ημερών χωρίς παιχνίδια να πήγε τους πρωταθλητές κάπως πίσω αλλά δεν μπορεί αυτό να αποτελεί δικαιολογία για την κακή εικόνα του δεύτερου ημιχρόνου όταν η Μπαρτσελόνα στερήθηκε τον Ναβάρο.
Το βασικό πρόβλημα(Σάδα και Σάρας πέτυχαν ρεκόρ πόντων για την φετινή σεζόν) ήταν καταρχάς η άμυνα των γκαρντ η οποία ουσιαστικά έμεινε στον Πειραιά. Ο δε Πάουελ δεν πρόκειται να γίνει Ντόρσεϊ: Δεν θα μάθει στα 30 του να μαρκάρει αποτελεσματικά το πικ εν ρολ ή να έρχεται σε βοήθεια των κοντών. Θα ασχοληθεί με τον παίκτη και θα προσπαθήσει να πάρει τα ριμπάουντ. Αυτά. Αν ο Μπαρτζώκας περίμενε κάτι περισσότερο, έκανε λάθος.
Βεβαίως ο Έλληνας προπονητής δεν ήθελε ούτε και θέλει τους γκαρντ του να μην μαρκάρουν τους αντιπάλους τους αλλά βρίσκεται μπροστά σε μία πραγματικότητα: οι παίκτες του έμαθαν να λειτουργούν διαφορετικά και αυθόρμητα επιστρέφουν στο περυσινό παιχνίδι όταν κάτι δεν πηγαίνει καλά. Φευ αυτό δεν λειτουργεί πια αφού λείπει ο Ντόρσεϊ ή ένας ψηλός που θα μπορεί να κυριαρχήσει στην ρακέτα.
Ο Μπαρτζώκας επεδίωξε να διευρύνει το επιθετικό παιχνίδι και ίσως ο Σερμαντίνι να βοηθήσει λίγο με τα τεράστια άκρα του προσφέρει σε αυτό τον τομέα, όμως και αυτός αμυντικά δεν αποτελεί εγγύηση.
Η άμυνα της Μπαρτσελόνα άνετα προσαρμόστηκε στον Σπανούλη(ο οποίος σούταρε υπερβολικά στο τέλος) αφού δεν είχε απειλή κοντά στο καλάθι, το μοίρασμα χρόνου ανάμεσα σε Παπανικολάου και Περπέρογλου αφόπλισε και τους δύο ιδιαίτερα τον νεαρό φόργουορντ και παρά τις πολλές ευκαιρίες, οι πρωταθλητές δεν διεκδίκησαν επί ίσοις όροις.
Τι γίνεται από εδώ και πέρα; Παίκτες και προπονητής έχουν μπροστά τους μία λεπτή κόκκινη γραμμή, την ίδια που διατήρησαν με επιτυχία πριν από δύο μήνες. Ταχύτητα στην επίθεση όπως πέρυσι, όλοι παρόντες στην άμυνα και τα ριμπάουντ, όπως φέτος.
Το ευχάριστο για τον Ολυμπιακό είναι πως αυτός κρατάει το κλειδί στα χέρια του. Αν θα ανοίξει την πόρτα της επιτυχίας θα το γνωρίζουμε σε λίγο καιρό.
Πηγή : contra.gr
Τί άλλαξε; Πιθανώς το μεγάλο κενό των 15 ημερών χωρίς παιχνίδια να πήγε τους πρωταθλητές κάπως πίσω αλλά δεν μπορεί αυτό να αποτελεί δικαιολογία για την κακή εικόνα του δεύτερου ημιχρόνου όταν η Μπαρτσελόνα στερήθηκε τον Ναβάρο.
Το βασικό πρόβλημα(Σάδα και Σάρας πέτυχαν ρεκόρ πόντων για την φετινή σεζόν) ήταν καταρχάς η άμυνα των γκαρντ η οποία ουσιαστικά έμεινε στον Πειραιά. Ο δε Πάουελ δεν πρόκειται να γίνει Ντόρσεϊ: Δεν θα μάθει στα 30 του να μαρκάρει αποτελεσματικά το πικ εν ρολ ή να έρχεται σε βοήθεια των κοντών. Θα ασχοληθεί με τον παίκτη και θα προσπαθήσει να πάρει τα ριμπάουντ. Αυτά. Αν ο Μπαρτζώκας περίμενε κάτι περισσότερο, έκανε λάθος.
Βεβαίως ο Έλληνας προπονητής δεν ήθελε ούτε και θέλει τους γκαρντ του να μην μαρκάρουν τους αντιπάλους τους αλλά βρίσκεται μπροστά σε μία πραγματικότητα: οι παίκτες του έμαθαν να λειτουργούν διαφορετικά και αυθόρμητα επιστρέφουν στο περυσινό παιχνίδι όταν κάτι δεν πηγαίνει καλά. Φευ αυτό δεν λειτουργεί πια αφού λείπει ο Ντόρσεϊ ή ένας ψηλός που θα μπορεί να κυριαρχήσει στην ρακέτα.
Ο Μπαρτζώκας επεδίωξε να διευρύνει το επιθετικό παιχνίδι και ίσως ο Σερμαντίνι να βοηθήσει λίγο με τα τεράστια άκρα του προσφέρει σε αυτό τον τομέα, όμως και αυτός αμυντικά δεν αποτελεί εγγύηση.
Η άμυνα της Μπαρτσελόνα άνετα προσαρμόστηκε στον Σπανούλη(ο οποίος σούταρε υπερβολικά στο τέλος) αφού δεν είχε απειλή κοντά στο καλάθι, το μοίρασμα χρόνου ανάμεσα σε Παπανικολάου και Περπέρογλου αφόπλισε και τους δύο ιδιαίτερα τον νεαρό φόργουορντ και παρά τις πολλές ευκαιρίες, οι πρωταθλητές δεν διεκδίκησαν επί ίσοις όροις.
Τι γίνεται από εδώ και πέρα; Παίκτες και προπονητής έχουν μπροστά τους μία λεπτή κόκκινη γραμμή, την ίδια που διατήρησαν με επιτυχία πριν από δύο μήνες. Ταχύτητα στην επίθεση όπως πέρυσι, όλοι παρόντες στην άμυνα και τα ριμπάουντ, όπως φέτος.
Το ευχάριστο για τον Ολυμπιακό είναι πως αυτός κρατάει το κλειδί στα χέρια του. Αν θα ανοίξει την πόρτα της επιτυχίας θα το γνωρίζουμε σε λίγο καιρό.
Πηγή : contra.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου