Η απόφαση έτσι κι αλλιώς θα ήταν δύσκολη. Από τη στιγμή που απομακρύνεται ένας προπονητής προς το τέλος Ιανουαρίου και με τις υποχρεώσεις να "τρέχουν" και όχι, για παράδειγμα, στο τέλος Δεκεμβρίου έτσι ώστε ο επόμενος να έχει τον χρόνο στη διακοπή του πρωταθλήματος να γνωρίσει τους παίκτες, την ομάδα και τη φιλοσοφία της, λογικό είναι να υπάρχει και (χρονική) πίεση και δυσκολίες.
Εκείνοι λοιπόν που εισηγήθηκαν στον πρόεδρο του Ολυμπιακού Βαγγέλη Μαρινάκη την πρόσληψη του Πορτογάλου τεχνικού όφειλαν να το γνωρίζουν και να τον έχουν ενημερώσει σωστά. Το ζήτημα βέβαια είναι τι γίνεται από εδώ και πέρα.
Ο Αντώνης Νικοπολίδης, που γνωρίζει τον τρόπο δουλειάς του Ερνέστο Βαλβέρδε και του αρέσει το ισπανικό μοντέλο ποδοσφαίρου, με μερικές απλές κινήσεις στον αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννινα, "γλύκανε" το παιχνίδι του Ολυμπιακού και (δικαιολογημένα) εισέπραξε το χειροκρότημα από τον κόσμο που βρέθηκε στις εξέδρες. Χρησιμοποίησε ένα αμυντικό χαφ (Μανιάτη), έβαλε δίπλα του δύο πιο δημιουργικούς μέσους (Γκρέκο, Μασάντο), παρέταξε δύο κλασικούς ακραίους επιθετικούς (Αμπντούν, Πίνο) και υπήρξε βελτίωση στην εικόνα του Ολυμπιακού. Πήρε και ρίσκα, φυσικά, καθώς οι Μανωλάς και Κοντρέρας , που δεν έχουν μάθει σε αυτό τον τρόπο παιχνιδιού (όπως την τελευταία διετία εφάρμοζαν περίφημα οι Α.Παπαδόπουλος-Μέλμπεργκ), ένιωθαν έξω από τα νερά τους, αλλά μέσα στο παιχνίδι είναι και αυτά.
Η εφαρμογή του ισπανικού στιλ παιχνιδιού (με το πρέσινγκ πάνω από τη μεσαία γραμμή, αλλά και το επιθετικό πνεύμα) είναι το ένα σκέλος. Το δεύτερο, και εξίσου σημαντικό, είναι ότι θα πρέπει, μαζί με τη φιλοσοφία, να ταιριάζουν και τα "χνώτα" του νέου προπονητή με εκείνα του Βαγγέλη Μαρινάκη, των ποδοσφαιριστών και φυσικά του κόσμου του Ολυμπιακού. Να υπάρχει ένας "κώδικας επικοινωνίας", για να μπορούν να κυλήσουν ομαλά τα πράγματα. Αυτό δηλαδή που είχε πετύχει ο Ερνέστο Βαλβέρδε, αλλά έχει και ο Αντώνης Νικοπολίδης. Γι' αυτό οι "ερυθρόλευκοι" (αναζητούν και) θέλουν "Βαλβέρδε" στην άκρη του πάγκου.
Στην παρούσα φάση, πάντως, από τη διοίκηση θέλουν να είναι προσεκτικοί με τον 42χρονο Έλληνα προπονητή, γι' αυτό το λόγο και αναζητούν λύση από τη διεθνή αγορά. Δεν θέλουν να φθαρεί ο Νικοπολίδης και να χρεωθεί κάτι αρνητικό, από τη στιγμή που, ούτε ο ίδιος έκανε τον προγραμματισμό ούτε είχε λόγο στις μεταγραφές το περασμένο καλοκαίρι.
Η απόφαση λοιπόν για το νέο προπονητή εμπεριέχει πολλά σκέλη, γι' αυτό και η επιλογή δεν είναι εύκολη. Διότι, ο Ζαρντίμ μπορεί να απομακρύνθηκε, αλλά η "σκιά" του Βαλβέρδε εξακολουθεί να πλανάται πάνω από το "Γ. Καραϊσκάκης" και τις προπονητικές εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού στο Ρέντη.
Υ.Γ.: Η ιδέα του να συνεχίσει την καριέρα του στο εξωτερικό στριφογύριζε στο μυαλό του Βασίλη Τοροσίδη τα τελευταία σχεδόν δύο χρόνια. Μέχρι την περασμένη εβδομάδα, όμως, ήταν σε δίλημμα για πολλούς και διάφορους λόγους. Κάποιοι πιστεύουν ότι η εξέλιξη αυτή ίσως να είναι η καλύτερη και για τις δύο πλευρές. Θεωρώ πάντως ότι είναι απώλεια για τον Ολυμπιακό, καθώς μπορεί να είχε διακυμάνσεις στην απόδοσή του τις τελευταίες περιόδους, αλλά παίκτη με την ποιότητα, τα χαρακτηριστικά και την ηγετική παρουσία του "Τόρο" στα αποδυτήρια, δεν θα είναι εύκολο να βρουν οι "ερυθρόλευκοι".
Πηγή : contra.gr
Ο Αντώνης Νικοπολίδης, που γνωρίζει τον τρόπο δουλειάς του Ερνέστο Βαλβέρδε και του αρέσει το ισπανικό μοντέλο ποδοσφαίρου, με μερικές απλές κινήσεις στον αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννινα, "γλύκανε" το παιχνίδι του Ολυμπιακού και (δικαιολογημένα) εισέπραξε το χειροκρότημα από τον κόσμο που βρέθηκε στις εξέδρες. Χρησιμοποίησε ένα αμυντικό χαφ (Μανιάτη), έβαλε δίπλα του δύο πιο δημιουργικούς μέσους (Γκρέκο, Μασάντο), παρέταξε δύο κλασικούς ακραίους επιθετικούς (Αμπντούν, Πίνο) και υπήρξε βελτίωση στην εικόνα του Ολυμπιακού. Πήρε και ρίσκα, φυσικά, καθώς οι Μανωλάς και Κοντρέρας , που δεν έχουν μάθει σε αυτό τον τρόπο παιχνιδιού (όπως την τελευταία διετία εφάρμοζαν περίφημα οι Α.Παπαδόπουλος-Μέλμπεργκ), ένιωθαν έξω από τα νερά τους, αλλά μέσα στο παιχνίδι είναι και αυτά.
Η εφαρμογή του ισπανικού στιλ παιχνιδιού (με το πρέσινγκ πάνω από τη μεσαία γραμμή, αλλά και το επιθετικό πνεύμα) είναι το ένα σκέλος. Το δεύτερο, και εξίσου σημαντικό, είναι ότι θα πρέπει, μαζί με τη φιλοσοφία, να ταιριάζουν και τα "χνώτα" του νέου προπονητή με εκείνα του Βαγγέλη Μαρινάκη, των ποδοσφαιριστών και φυσικά του κόσμου του Ολυμπιακού. Να υπάρχει ένας "κώδικας επικοινωνίας", για να μπορούν να κυλήσουν ομαλά τα πράγματα. Αυτό δηλαδή που είχε πετύχει ο Ερνέστο Βαλβέρδε, αλλά έχει και ο Αντώνης Νικοπολίδης. Γι' αυτό οι "ερυθρόλευκοι" (αναζητούν και) θέλουν "Βαλβέρδε" στην άκρη του πάγκου.
Στην παρούσα φάση, πάντως, από τη διοίκηση θέλουν να είναι προσεκτικοί με τον 42χρονο Έλληνα προπονητή, γι' αυτό το λόγο και αναζητούν λύση από τη διεθνή αγορά. Δεν θέλουν να φθαρεί ο Νικοπολίδης και να χρεωθεί κάτι αρνητικό, από τη στιγμή που, ούτε ο ίδιος έκανε τον προγραμματισμό ούτε είχε λόγο στις μεταγραφές το περασμένο καλοκαίρι.
Η απόφαση λοιπόν για το νέο προπονητή εμπεριέχει πολλά σκέλη, γι' αυτό και η επιλογή δεν είναι εύκολη. Διότι, ο Ζαρντίμ μπορεί να απομακρύνθηκε, αλλά η "σκιά" του Βαλβέρδε εξακολουθεί να πλανάται πάνω από το "Γ. Καραϊσκάκης" και τις προπονητικές εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού στο Ρέντη.
Υ.Γ.: Η ιδέα του να συνεχίσει την καριέρα του στο εξωτερικό στριφογύριζε στο μυαλό του Βασίλη Τοροσίδη τα τελευταία σχεδόν δύο χρόνια. Μέχρι την περασμένη εβδομάδα, όμως, ήταν σε δίλημμα για πολλούς και διάφορους λόγους. Κάποιοι πιστεύουν ότι η εξέλιξη αυτή ίσως να είναι η καλύτερη και για τις δύο πλευρές. Θεωρώ πάντως ότι είναι απώλεια για τον Ολυμπιακό, καθώς μπορεί να είχε διακυμάνσεις στην απόδοσή του τις τελευταίες περιόδους, αλλά παίκτη με την ποιότητα, τα χαρακτηριστικά και την ηγετική παρουσία του "Τόρο" στα αποδυτήρια, δεν θα είναι εύκολο να βρουν οι "ερυθρόλευκοι".
Πηγή : contra.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου